setiap orang ada fasa baru dalam hidup *kaku*
bermula dari kenal, tahu erti sakit sihat , baik buruk, herdik caci maki
sampai melangkah ke alam yang lebih mencabar
belajar, berdikari, asrama, anak perantau, kahwin, berkeluarga
satu yang akan kekel dalam diri setiap orang
ikthikad
di mana kaki melangkah, tangan menyapa, bibir tersenyum
di mana pun hati bergolak, bercerita, berdusta, mengherdik duka
di mana sahaja
ikthikad tak pernah berubah
jalan cerita tak sama
berbeza dan ada sebabnya
kita berbeza. ikhtikad berbeza
bila kita tegur, orang cakap tunjuk baik
bila kita tegur, orang cakap bajet bagus
bila kita tegur, orang cakap kita pulun
bila kita tegur, orang cakap kita sombong
bila kita tegur, orang cakap kita perasan bagus
bila kita tegur, orang cakap kita iri hati
bila kita tegur, orang cakap kita riak
dan bila..
bila-bila pun dan macam mana ikthikad kita berbeza
niat.ikhtikad
jadi, jemari kaku menaip kata
seakan teguran hanya kata herdik diterima
pergi dan kenangan itu lumrah kehidupan
seakan gagal duduk melangut
apa boleh buat
semua salah sebab rajin tegur
maaf.
kita selesai
kita tak sama
tapi kenangan dulu
membuatkan kita sebuah ukhwah
maaf
kata itu menjerat leher
kata itu menjerut hati
maaf
ikhtikad kita tak sama
tapi yang sama
kita pernah berkongsi kenangan
kita pernah berkongsi erti meniti erti kehidupan
